ساعات پذیرش:

شنبه الی پنجشنبه 21:30 - 17:00

شماره های تماس:

021-88334778 - 09190903089

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

بررسی و تشخیص اختلال هراس اختصاصی

برخی از افراد در هنگام مواجهه با برخی از اشیا یا موقعیت های معمول و عادی، ترس و اضطراب شدیدی را تجربه می کنند. این حالات می تواند نشانه ای از اختلال هراس اختصاصی باشد که در دسته اختلالات اضطرابی جای می گیرد. این اختلال ـ که به عنوان فوبیا خاص نیز از آن یاد می شود ـ بر خلاف اغلب اضطراب ها که ماهیت کوتاه مدت دارند، بلند مدت بوده و واکنش های شدید جسمانی و روانی را  برای فرد بیمار ایجاد می کند. موضوعات مختلف و گسترده ای وجود دارند که ممکن است فرد در مواجهه با آن ها دچار اضطراب غیر معمول شود. در نتیجه، این حالات می توانند زندگی فرد را با افت همراه کرده و عملکرد شغلی و تحصیلی او را با کاهش روبرو سازند. در ادامه به بررسی ابعاد مختلف اختلال هراس اختصاصی پرداخته و شیوه های درمان آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

انواع اختلال هراس اختصاصی

بیماران مبتلا به اختلال هراس اختصاصی در هنگام رویارویی با موقعیت ها یا اشیای عادی، اضطراب و ترسی را تجربه می کنند که با آن موضوع هیچ تناسبی ندارد. موضوع و سوژه ای که باعث بروز اضطراب در بیمار می شود، برای هر فرد، متغیر بوده و این اختلال به هیچ موقعیت یا شی خاصی محدود نمی شود.

به طور معمول، رایج ترین انواع هراس اختصاصی، به ترس از موضوعات زیر مرتبط می شوند:

  • موقعیت هایی مانند هواپیما و آسانسور
  • ارتفاع، رعد و برق و محیط های طبیعی
  • خون، تزریقات پزشکی، بروز زخم و جراحت، بیمارستان
  • حیواناتی مانند سگ یا گربه، حشراتی مانند عنکبوت یا سوسک
  • موضوعات متفرقه نظیر خفگی، استفراغ، سرو صدای بلند و…

بر همین اساس، هر کدام از انواع فوبیا، بر اساس موضوع آن نامگذاری می شود. به عنوان مثال، هنگامی که بیمار ترس از ارتفاع شدیدی را تجربه می کند، برای اشاره به وضعیت و اختلال وی، از اصطلاح آکروفوبیا یا ترس از ارتفاع استفاده خواهد شد.

نشانه ها و علائم هراس اختصاصی

اگرچه فوبیا خاص موضوعات متعدد و گسترده ای را شامل می شود، با این حال، بیماران مبتلا به فوبیا، علائمی یکسان را تجربه می کنند. اغلب بیماران در هنگام مواجهه با شی یا موقعیتی که از آن ترس دارند، علائم زیر را تجربه خواهند کرد:

  • تلاش برای اجتناب از موقعیت یا شی مورد نظر
  • احساس تهوع، سرگیجه، غش کردن و بی حالی
  • افت عملکرد و کیفیت زندگی به واسطه ترس و اضطراب
  • احساس ترس و اضطراب شدید(وحشت زدگی) هنگام رویارویی با موقعیت یا شی مورد نظر
  • فرد از غیر منطقی بودن شدت ترس و اضطراب خود آگاه است، اما نمی تواند آن را مورد کنترل قرار دهد
  • در هنگام نزدیک شدن به موقعیت یا شی که فرد از آن ترس دارد، علائم اضطراب شدت پیدا می کنند
  • تنش فیزیکی شدید مانند افزایش ضربان قلب، تعریق، احساس درد و سنگینی در قفسه سینه و تنگی نفس

البته در کودکان ممکن است علائم متفاوتی نظیر گریه کردن، چسبیدن به والدین و پرخاشگری نیز بروز پیدا کند.

بروز اختلال در زنان و مردان

همان طور که اشاره شد، اختلال هراس اختصاصی، موضوعات متعددی و گوناگونی را بر می گیرد. پس طبیعی است که نرخ شیوع آن نیز در دسته ها و موضوعات مختلف، متفاوت خواهد بود. اما به صورت کلی، اکثر انواع این اختلال، در زنان بیشتر از مردان شیوع پیدا می کنند. البته این نسبت می تواند با توجه به موضوع هراس و سن بیمار اندکی متفاوت باشد. لازم به ذکر است که در اغلب موارد، این اختلال در زنان و مردان به یک شکل ظهور و بروز پیدا می کند.

درمان اختلال هراس اختصاصی

به طور معمول، تنها در مواردی فوبیا نیاز به درمان دارد، که موجب افت عملکرد و کیفیت زندگی فرد شود. در این وضعیت، می توان با استفاده از روش های درمانی زیر، به بهبود علائم بیمار کمک کرد و نشانه های هراس اختصاصی را کاهش داد:

دارو درمانی

به طور معمول برای درمان اختلال هراس اختصاصی از دارو درمانی استفاده نمی شود. تنها در برخی از موارد خاص و با صلاحدید روانپزشک، از بنزودیازپین ها استفاده خواهد شد. برای مثال، بیمارانی که با فوبیای هواپیما و پرواز درگیر هستند، می توانند پیش از قرار گرفتن در آن موقعیت، از دارو استفاده نمایند.

روان درمانی

برای درمان اختلال هراس اختصاصی می توان از شیوه هایی نظیر مواجهه درمانی استفاده نمود. مواجهه درمانی جزو تکنیک های رفتار درمانی به شمار می آيد که به فرد کمک می کند به صورت تدریجی و مداوم در معرض شی یا موقعیت اضطراب آفرین قرار گیرد. بدین ترتیب، فرد به مرور با موقعیت اضطراب آور روبرو شده و حالات اضطرابی به طرز چشمگیری کاهش پیدا می کنند.

درمان rTMS

در این شیوه درمانی، قسمت های از مغز بیمار که دچار کم کاری و کژکاری هستند، به واسطه میدان مغناطیسی تحریک می شوند. این تحریک هدفمند، کمک می کند تا عملکرد نواحی مغزی مرتبط با اختلال، به حالت تعادل بازگشته و علائم اختلال هراس اختصاصی کاهش پیدا کند.

 

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

بررسی و تشخیص اختلالات خلقی

طبیعی است که خلق و خوی هر فرد با توجه به موقعیتی که در آن قرار دارد، تغییر می کند. اما بروز اختلالات خلقی موجب می شود که تغییرات خلق و خوی فرد به قدری شدید و یک جانبه باشد که عملکرد او را به طرز چمشگیری با کاهش روبرو سازد. اختلالات خلقی جزو شایع ترین اختلالات روانی به شمار می آيند که موجب ایجاد تغییرات منفی اساسی در خلق، احساس و تجربیات فرد می شوند. افرادی که با اختلالات خلقی درگیر می شوند، در اغلب موارد فرد با توجه به نوع اختلال، ناراحتی، غم ، اندوه یا خوشحالی، سرخوشی و هیجان مثبت را به شکل اغراق آمیزی تجربه می کنند. اگرچه این اختلالات در اغلب موارد قابل کنترل و درمان هستند، با این حال می توانند کیفیت زندگی فرد را با افت دچار کنند. در ادامه به بررسی اختلالات خلقی پرداخته و شیوه های درمانی آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

انواع اختلالات خلقی

به طور کلی می توانیم اختلالات خلقی را به چهار دسته تقسیم بندی نماییم:

اختلالات افسردگی

افسردگی یکی از شایع ترین بیماری های روانی است که اکثر افراد در طول زندگی آن را تجربه می کنند. بروز این اختلال موجب می شود تا فرد با هیجانات منفی، احساس گناه، ناامیدی، بی انگیزگی و مشکلات مربوط به خواب و اشتها، دست و پنجه نرم کند. با بروز این حالات و هیجانات منفی، فرد افسرده در امور شغلی، تحصیلی و روابط خود با مشکل روبرو خواهد شد. برای مطالعه بیشتر پیرامون اختلال افسردگی کلیک کنید.

اختلالات دو قطبی

اختلال دو قطبی به عنوان یک اختلال مادام العمر شناخته می شود که تغییرات شدید در هیجان، انرژی و رفتار را برای فرد به ارمغان می آورد. این افراد معمولا دوره هایی نوسانی را تجربه می کنند و به صورت مداوم، بین افسردگی و شیدایی جابجا می شود. در دوره های افسردگی، فرد خلق و انرژی پایین، ناراحتی، غم و ناامیدی را تجربه می کند. همچنین در دوره های شیدایی فرد به طرز اغراق آمیزی پر انرژی، فعال و خود بزرگ بین خواهد بود. برای مطالعه بیشتر پیرامون اختلال دو قطبی کلیک کنید.

سندرم پیش از قاعدگی

در این اختلال، فرد پیش از شروع دوره قاعدگی، علائمی مانند تحریک پذیری، عصبانیت و خلق پایین را تجربه خواهد کرد. این حالات می تواند از بر هم خوردن تعادل هورمونی بدن ناشی شود. برای مطالعه بیشتر پیرامون سندرم پیش از قاعدگی کلیک کنید.

 

اختلال افسرده خویی

اختلال افسرده خویی شباهت زیادی به اختلال افسردگی دارد. با این تفاوت که برای مدت زمان طولانی تری فرد را با حالات و خلق منفی درگیر خواهد کرد. اکثر مبتلایان به این اختلال مدت زمانی بیش از دو سال با علائمی نظیر هیجانات منفی، نا امیدی، بی انگیزگی و ناراحتی دست به گریبان خواهند بود. برای مطالعه بیشتر پیرامون اختلال افسرده خویی کلیک کنید.

اختلالات خلقی به چه علت بروز پیدا می کنند؟

پژوهشگران معتقدند که عوامل متعددی می تواند به بروز اختلالات خلقی منجر شود که رایج ترین آن ها عبارتند از:

عوامل ژنتیکی

به صورت کلی، افرادی که در خانواده شان سابقه بروز اختلالات خلقی وجود داشته باشد، به احتمال بیشتری به این دسته از اختلالات روانی مبتلا خواهند شد. پس می توان گفت که این اختلالات تا حد زیادی به ژنتیک مربوط می شوند.

عوامل بیولوژیکی

می توان قسمت هایی از مغز را به عنوان مسئول اصلی پردازش احساسات و عواطف در نظر آورد. هنگامی که این مناطق با کژکاری، آسیب یا افت عملکرد روبرو می شوند، اختلالات خلقی یکی از مواردی هستند که به عنوان عارضه، ظهور و بروز پیدا می کنند.

عوامل محیطی و تربیتی

محیط زندگی یکی از مهمترین ابعادی است که باید در این موارد، مورد توجه قرار گیرد. زیرا بسیاری از اختلالات، از محیط زندگی و فضای تربیتی ناشی می شوند. برای مثال، قرار گرفتن در معرض سو استفاده جسمی، جنسی و کلامی، حوادثی مانند از دست دادن عزیزان یا هر حادثه استرس زای دیگری می تواند در نهایت به بروز اختلال خلقی منجر گردد.

بروز اختلال در زنان و مردان

پژوهش هایی که در زمینه اختلالات خلقی به انجام رسیده است، بیان می کنند که اختلالات افسردگی و افسرده خویی در زنان بیشتر از مردان شیوع پیدا می کنند. این موضوع به نقش های جنسیتی، انتظارات فرهنگی و ویژگی های بیولوژیکی مرتبط است. همچنین سندرم پیش از قاعدگی به عنوان اختلالی زنانه شناخته می شود که تنها در زنان شیوع پیدا می کند و از ویژگی های جنسیتی و بیولوژیکی ناشی می شود. شیوع اختلالات دوقطبی نیز در زنان و مردان به یک اندازه بوده و این دسته از اختلالات خلقی در زنان و مردان به یک اندازه بروز و ظهور پیدا خواهد کرد.

درمان اختلالات خلقی

روانپزشکان و متخصصان سلامت روان برای درمان اختلالات خلقی از متدهای زیر استفاده می کنند:

دارو درمانی

برای درمان اختلالات خلقی می توان از دسته گسترده ای از دارو ها استفاده نمود که شامل موارد زیر هستند:

داروهای ضد افسردگی

اغلب این داروها برای درمان اختلالات افسردگی مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها را می توان به دو دسته اصلی مهارکننده بازجذب سروتونین(SSRIs) و مهارکننده بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین(SNRIs) تقسیم بندی نمود.

داروهای تثبیت کننده خلق

این دسته از داروها را می توان برای تنظیم خلق و خوی بیمار و کاهش حالات مانیا(شیدایی) در بیماران دوقطبی به کار برد. رایج ترین داروهای این دسته، لیتیوم و داروهای ضد تشنج هستند.

داروهای آنتی سایکوتیک

در برخی از موارد، روانپزشکان با توجه به شدت علائم بیماران دو قطبی، از داروهای ضد روانپریشی استفاده می کنند تا دوره های شیدایی و جنون را تحت کنترل قرار دهند.

 

روان درمانی

روانشناسان با استفاده از متدهای مختلف روان درمانی، به بیماران درگیر با اختلالات خلقی کمک می کنند تا رفتار و افکار ناسالم خود را مورد بازبینی و تغییر قرار دهند. رایج ترین شیوه های روان درمانی برای اختلالات خلقی، به شرح زیر می باشند:

درمانی شناختی رفتاری(CBT)

این درمان به عنوان یک متد ساختار مدار شناخته می شود که به بیماران کمک می کند افکار، باور، احساسات و هیجانات خود را مورد ارزیابی و بررسی قرار دهند. سپس با شناسایی خطاهای شناختی و باورهای ناسالم، از شر آن ها خلاص شده و با کسب بینش و آگاهی نسبت به بیماری، علائم را تحت کنترل خود قرار دهد.

رفتار درمانی دیالکتیکی(DBT)

این درمان به عنوان زیر شاخه ای از درمان شناختی رفتاری به شمار می آيد و برای افرادی که با هیجانات و احساسات شدید و متناقض روبرو هستند، سودمند خواهد بود.

 

درمان rTMS

در این شیوه درمانی که به واسطه دستگاه rTMS انجام می پذیرد، مغز بیمار مورد تحریک قرار می گیرد. در اصل، قسمت های درگیر با اختلال، تحت جریان میدان مغناطیسی هدفمند قرار گرفته و عملکرد آن ها به حالت تعادل باز می گردد. در نتیجه، علائم اختلال کاهش یافته و بیمار بهبود پیدا می کند.

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

بررسی و معرفی اختلال سکوت انتخابی

برخی از کودکان در خانه و در جمع خانواده، به خوبی صحبت می کنند؛ اما نمی توانند در محیط هایی مانند مدرسه، حرف بزنند. در این موارد، احتمالا کودک به اختلال سکوت انتخابی مبتلا شده است. این اختلال در دسته اختلالات اضطرابی جای گرفته و به عنوان لالی انتخابی نیز شناخته می شود. معمولا این اختلال زمانی مورد توجه قرار می گیرد که کودک به سن مدرسه رسیده و به تنهایی در محیط های اجتماعی حضور پیدا می کند. این کودکان ممکن است در زمان حضور در کلاس یا سایر محیط های اجتماعی، حتی کلمه ای صحبت نکنند. این حالات موجب می شود که کودک از لحاظ اجتماعی ضعف قابل توجهی پیدا کرده و در زندگی و تحصیل خود با مشکلاتی روبرو شود. در ادامه به بررسی اختلال لالی انتخابی پرداخته و شیوه های درمان آن را مورد معرفی قرار می دهیم.

 

علائم و نشانه های اختلال سکوت انتخابی

به طور کلی، رایج ترین و مهم ترین علائم سکوت انتخابی، شامل موارد زیر است:

  • کودک در خانه به خوبی صحبت می کند ولی در محیط های اجتماعی و در حضور افراد غریبه، صحبت نمی کند یا کم صحبت می کند
  • کودک در حضور افراد غریبه، نمی تواند با والدین خود صحبت کند
  • بروز مشکل در صحبت کردن با همکلاسی ها و همسالان
  • کودک در موقعیت های اجتماعی، منزوی و بسته به نظر می آيد
  • کودک به جای صحبت و تعامل، از حرکات سر و اشارات استفاده می کند

البته باید این نکته را نیز مدنظر داشته باشید که سکوت انتخابی به عنوان یک اختلال اضطرابی نسبتا نادر شناخته می شود. همچنین با توجه به ماهیتی که این اختلال دارد، می بایست تفاوت آن با اختلالات ارتباطی و اختلالات طیف اوتیسم مورد توجه قرار گیرد. در این اختلال، کودک تنها در برخی از موقعیت ها نمی تواند صحبت کند و از خود تعاملی نشان نمی دهد. در صورتی که هیچ مشکلی از لحاظ جسمانی وجود نداشته و به زبان نیز مسلط است.

علت بروز اختلال سکوت انتخابی

به صورت کلی، عوامل مختلفی می توانند به بروز اختلال سکوت انتخابی منجر شوند. اما در اغلب موارد، اضطراب اجتماعی در بروز این اختلال نقش مهمی را ایفا می کند. در اصل، کودک به دلیل اضطراب شدید و ترسی که از حضور در موقعیت های اجتماعی دارد، قادر به صحبت کردن نخواهد بود. این مشکل می تواند از عوامل زیر نشات بگیرد:

عوامل ژنتیکی

مادر این کودکان اغلب با اختلالاتی نظیر افسردگی، اضطراب یا وابستگی دست و پنجه نرم می کنند.

تعاملات والدین

برخی از تعاملات و رفتار های والدین مانند محافظه کار بودن، سخت گیری و حساسیت بیش از حد بر روی رفتار و گفتار کودک، می تواند به بروز سکوت گزینشی منجر گردد.

 

بروز اختلال در زنان و مردان

اختلال سکوت گزینشی در زنان شیوع بیشتری داشته و به صورت کلی، کودکان دختر بیش از کودکان پسر با این اختلال درگیر می شوند. همچنین در عمده موارد این اختلال در سنین ۴ الی ۸ سالگی بروز پیدا می کند و ممکن است تا بزرگسالی نیز به طول بینجامد. در پژوهش های انجام شده این نتیجه به دست آمده که سکوت گزینشی در کودکان پسر و کودکان دختر با علائمی یکسان بروز پیدا کرده و از این جنبه تفاوت محسوسی مشاهده نشده است.

درمان اختلال سکوت انتخابی

همان طور که اختلال سکوت گزینشی به دلایل مختلفی بروز پیدا می کند، برای درمان آن نیز می بایست از شیوه های گوناگون و متناسب با هر فرد استفاده کرد. به طور کلی، رایج ترین روش های درمان سکوت انتخابی، به شرح زیر است:

دارو درمانی

در اغلب موارد، برای درمان اختلال سکوت گزینشی از دارو استفاده نمی شود و دارو درمانی تنها در مواردی به کار گرفته می شود که کودک به روان درمانی پاسخ مثبت نشان ندهد. در این موارد، می توان با صلاحدید روانپزشک، از دارو های ضد اضطراب  برای درمان کودک و کنترل علائم، استفاده نمود.

روان درمانی

رفتار درمانی و درمان شناختی رفتاری جزو موثر ترین متدهای روان درمانی به شمار می آیند که برای درمان این اختلال به کار گرفته می شوند. در این روش ها، با استفاده از تکنیک های مختلف به کودک آموخته می شود که به شیوه ای موثر تر اضطراب خود را مدیریت کند. بدین ترتیب، علائم اختلال کاهش پیدا کرده و اضطراب کودک، مانع گفتار و تعامل او نخواهد شد.

 

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

بررسی و معرفی اختلال اضطراب فراگیر

برخی از افراد نگرانی، اضطراب و ترس دائمی را تجربه می کنند که مربوط به مسائل روزمره است و به هیچ موضوع خاصی معطوف نمی شود. این حالات به عنوان اختلال اضطراب فراگیر یا GAD شناخته می شوند که یکی از انواع اختلالات اضطرابی است. در اصل، فرد مبتلا به این اختلال، در طول روز اضطراب و نگرانی بسیار شدیدی را تجربه می کند. این حالات در نهایت به افت عملکرد شغلی، تحصیلی و بروز مشکلات جسمانی منجر خواهد شد. در ادامه به بررسی اضطراب فراگیر پرداخته و شیوه های درمان آن را شرح می دهیم.

نشانه ها و علائم اختلال اضطراب فراگیر

همان طور که اشاره شد، اختلال اضطراب فراگیر به واسطه نگرانی و اضطراب بیش از حد درباره مسائل روزمره و کوچک شناخته می شود. افراد مبتلا به GAD در طول روز اضطراب و ترس زیادی را تجربه می کنند که موجب فرسودگی آن ها خواهد شد و عملکردشان را به طرز قابل توجهی با افت روبرو می کند. اغلب این افراد با کنترل کردن و مدیریت احساساتشان درگیر هستند و خودشان نیز نسبت به این موضوع بینش دارند که بیشتر از حالت معمول، نگران هستند. البته ممکن است علائم این اختلال به صورت نوسانی بروز پیدا کند و شدت آن کم و زیاد شود. اما معمولا حالات اضطرابی فرد مبتلا به اضطراب فراگیر، تحت فشار روانی و استرس، تشدید می شود. همچنین ممکن است فرد، علائم زیر را نیز تجربه کند:

  • احساس بی قراری
  • تنش و گرفتگی عضلانی
  • تحریک پذیری و زود رنجیدن
  • کم بودن انرژی و خستگی زیاد
  • تنگی نفس و سخت شدن تنفس
  • تپش قلب و بالا رفتن فشار خون
  • مشکل در تمرکز و تصمیم گیری
  • مشکل در به خواب رفتن و از خواب بیدار شدن
  • سردرد، احساس درد در قسمت های مختلف بدن و مشکلات گوارشی

لازم به ذکر است که اختلال اضطراب فراگیر در مواردی ظاهر می شود که دلیلی برای نگرانی وجود ندارد یا اینکه نگرانی فرد با مساله یا مشکلی که پیش آمده است، نامتناسب خواهد بود.

 

اختلال اضطراب فراگیر به چه علت بروز پیدا می کند؟

به طور دقیق، علت بروز اختلال اضطراب فراگیر مشخص نشده است. اما اکثر متخصصان باور دارند که این اختلال اضطرابی تحت تاثیر عوامل پیچیده ای نظیر وراثت، عوامل بیولوژیکی و عوامل محیطی بروز پیدا می کند. به شکلی که اگر یکی از خویشاوندان شما به GAD مبتلا باشد، احتمال ابتلای شما به این اختلال افزایش پیدا می کند. همچنین بر هم خوردن تعادل انتقال دهنده های عصبی و بد کارکردی برخی از نواحی مغزی، می تواند به بروز این اختلال کمک کند. علاوه بر این، عوامل محیطی زیر نیز می توانند به بروز و ظهور این اختلال کمک کنند:

  • تجربه سو استفاده جسمی یا جنسی
  • تجربه یک رویداد یا حادثه آسیب زا
  • قرار گرفتن در محیط پر استرس و تجربه مداوم فشار روانی

همچنین بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، از اختلالات زیر نیز رنج می برند:

  • اختلال افسردگی اساسی
  • فوبیای خاص(هراس اختصاصی)
  • اختلال اضطراب اجتماعی
  • اختلال پانیک

 

بروز اختلال در زنان و مردان

اختلال اضطراب فراگیر همانند سایر اختلالات اضطرابی، در زنان شیوع بیشتری دارد. به این ترتیب، احتمال بروز این اختلال در زنان، بیشتر از مردان خواهد بود. این تفاوت می تواند از عوامل مختلفی نظیر نقش های جنسیتی، انتظارات و فشار های اجتماعی و فرهنگی در جامعه ناشی شود. بسیاری از پژوهش ها این نکته را بیان می کنند که زنان به دلیل تغییرات هورمونی که در پی دوران قاعدگی تجربه می کنند، بیشتر در معرض عوامل ایجاد کننده اضطراب قرار خواهند داشت. همچنین این اختلال می تواند در کودکان و بزرگسالان بروز پیدا کند. لازم به ذکر است که این اختلال در زنان و مردان به شکل نسبتا یکسانی بروز پیدا می کند و تفاوت محسوسی از این حیث مشاهده نشده است.

 

درمان اختلال اضطراب فراگیر

در عمده موارد، اختلال اضطراب فراگیر با صلاحدید روانپزشک و با توجه به شرایط بیمار، از طریق متدهای زیر قابل کنترل و درمان خواهد بود:

دارو درمانی

این شیوه یکی از رایج ترین درمان هایی است که برای افراد مبتلا به GAD به کار برده می شود. در این موارد، داروهای زیر احتمالا نتیجه بخش بوده و به بهبود علائم اضطرابی کمک می کنند:

  • داروهای ضد افسردگی(مانند SSRIs و SNRIs)
  • داروهای ضد اضطراب(مانند بنزودیازپین ها)

روان درمانی

روانشناسان از متدهای مختلف روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری و رفتار درمانی، برای کاهش علائم اضطرابی و افزایش بینش بیمار استفاده می کنند. در اغلب موارد تکنیک های شناختی، مواجهه درمانی، حساسیت زدایی و تلاش برای تغییر باورهای غیر منطقی بیمار می تواند به بهبود اختلال کمک کند.

البته عمده متخصصین بر این باور هستند که روان درمانی و دارو درمانی اختلال اضطراب فراگیر به صورت همزمان، نتیجه بهتری را به همراه خواهد داشت.

rTMS: در این شیوه درمانی، با استفاده از دستگاه rTMS، یک میدان مغناطیسی هدفمند و بدون عارضه ایجاد شده و قسمت هایی از مغز بیمار را تحریک می کند. تحریک مغزی قسمت هایی که با کژکاری و افت عملکرد همراه هستند، به بهبود عملکرد مغز منجر شده و علائم بیماری را به طرز چشمگیری تخفیف می دهد.

 

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

معرفی و بررسی اختلال بازار هراسی

اغلب افراد در هنگام ورود به مکان های ناآشنا، دچار اضطراب می شوند و این یک امر کاملا طبیعی است. اما هنگامی که فرد در این موقعیت ها با ترس و اضطراب شدیدی روبرو شود، احتمالا به اختلال بازار هراسی مبتلا شده است. اختلال بازار هراسی جزو اختلالات اضطرابی به شمار می آيد و با نام آگورافوبیا نیز شناخته می شود.

افرادی مبتلا به این اختلال، از محیط ها و موقعیت هایی نظیر موارد زیر، اجتناب می کنند:

  • قرار گرفتن در بین جمعیت
  • نقلیه عمومی(قطار، هواپیما و اتوبوس)
  • محیط های بزرگ، باز یا فضاهای بسته
  • محیط های خارج از خانه

بنابراین، طبیعی است که این افراد در زمان خروج از خانه با ترس شدیدی روبرو شوند و علائم و حالات اضطرابی شدیدی را تجربه نمایند. این افراد ترجیح می دهند که در مکانی امن(مانند خانه) باقی بمانند.

 

علائم و نشانه های اختلال بازار هراسی

اضطراب یکی از حالات شایع و طبیعی انسان است. اما هنگامی که فرد در موقعیت های خاص، ترس و اضطراب شدیدی را تجربه می کند که بر عملکرد و زندگی او تاثیر می گذارد، یعنی یک اختلال اضطرابی پدید آمده است.

در اختلال بازار هراسی، فرد با قرار گرفتن در موقعیت های خاصی که تصور می کند نمی تواند به راحتی از آن ها خارج شود، ترس شدید، اضطراب و حملاتی مشابه پنیک را تجربه می کند. در این موارد معمولا افراد نشانه های فیزیولوژیکی زیر را نیز تجربه خواهند کرد:

  • احساس درد در ناحیه سینه
  • ترس یا احساس لرز
  • تنگی نفس و سخت شدن تنفس
  • سرگیجه
  • لرز یا گر گرفتگی ناگهانی بدن
  • تعریق بیش از حد
  • مشکلات گوارشی

 

اختلال بازار هراسی به چه علت بروز پیدا می کند؟

تا به حال علت دقیقی برای بروز آگورافوبیا کشف نشده است. با این حال، این اختلال در اغلب موارد با پانیک همراه است. به شکلی که یک سوم افراد مبتلا به پانیک، از بازار هراسی نیز رنج می برند. البته ممکن است این اختلال به تنهایی نیز ظهور پیدا کند. موارد زیر به عنوان عوامل خطر آفرین در بروز این اختلال به شمار می آيند:

  • داشتن حملات پانیک
  • ابتلا به یک فوبیای دیگر
  • سابقه ابتلا به آگورافوبیا در خویشاوندان
  • حساس بودن به اضطراب یا ابتلا به سایر اختلالات اضطرابی
  • تجربه رویداد های استرس زا در زندگی(مانند مرگ یکی از عزیزان، حمله یا سوء استفاده، به ویژه در دوران کودکی)

 

بروز اختلال در زنان و مردان

اختلال بازار هراسی، همانند اغلب اختلالات اضطرابی، در زنان شیوع بیشتری دارد. طبق آماری که از پژوهش های انجام شده در زمینه آگورافوبیا به دست آمده، احتمال ابتلای زنان به این اختلال دو برابر بیشتر از مردان است. به صورت کلی، این اختلال، فارغ از جنسیت، در اواخر سنین نوجوانی و بزرگسالی بیشترین شیوع را دارد. البته ممکن است بازار هراسی در سنین کودکی نیز ظهور و بروز پیدا کند.

 

درمان اختلال بازار هراسی

متخصصان سلامت روان و روانپزشکان، برای درمان بازار هراسی، از شیوه های درمانی مختلفی استفاده می کنند. رایج ترین و موثر ترین شیوه های درمان آگورافوبیا به شرح زیر می باشند:

دارو درمانی

این شیوه یکی از روش های اصلی و اساسی برای درمان اختلالات اضطرابی نظیر آگورافوبیا به شمار می رود. روانپزشکان نیز برای درمان افراد مبتلا به بازار هراسی از دارو های زیر استفاده می کنند:

  • SSRIs(مهار کننده های بازجذب سروتونین)
  • SNRIs(مهار کننده های باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین)
  • دارو های ضد اضطراب مانند آلپرازولام و کلونازپام

روان درمانی

در بسیاری از اختلالات روانی توصیه می شود که بیمار همزمان با دارو درمانی، به روانشناس نیز مراجعه کرده و فرآیند روان درمانی را نیز پیگیری کند. متد هایی نظیر درمان شناختی رفتاری کمک می کنند تا بیمار با باور های اضطراب آفرین خود روبرو شده و در نتیجه، راه های موثر تری برای رویارویی با اضطراب به کار گیرد. همچنین شیوه هایی نظیر آرمیدگی کمک می کنند تا فرد سطح اضطراب خود را به طرز چشمگیری کاهش دهد.

rTMS: در این شیوه درمانی، قسمت هایی از مغز بیمار که دچار کژکاری یا افت عملکرد هستند، به طور هدفمند و به واسطه میدان مغناطیسی دستگاه rTMS تحریک می شود. در نتیجه علائم اضطرابی بیمار کاهش پیدا می کند. ابن شیوه فاقد عارضه جانبی بوده و هیچگونه دردی را به بیمار تحمیل نخواهد کرد.

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

معرفی و بررسی اختلال اضطراب اجتماعی

برخی از افراد در هنگام حضور در محیط های اجتماعی، با ترس و اضطراب شدید روبرو می شوند. اختلال اضطراب اجتماعی موجب می شود که فرد در پی حضور در محیط ها و رویدادهای اجتماعی، علائم اضطرابی شدیدی را تجربه نماید. این اختلال که به عنوان فوبیای اجتماعی نیز شناخته می شود، عملکرد فرد را در ارتباطات و تعاملات اجتماعی دچار مشکل می کند. به شکلی که فرد به واسطه حالات اضطرابی غیر منطقی و نامتناسب با موقعیت، افت عملکرد داشته یا از حضور در اجتماع، اجتناب می نماید. البته باید این نکته را مدنظر داشت که اضطراب اجتماعی با کمرویی یا خجولی تفاوت دارد. زیرا کمرویی و خجولی تعاملات فرد را با مشکل روبرو می کند؛ اما هیچکدام از این موارد مانند فوبیای اجتماعی، عملکرد و تعاملات فرد را مختل نمی کند. در ادامه فوبیای اجتماعی را مورد بررسی قرار داده و به معرفی روش های درمانی آن می پردازیم.

علائم و نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی

به طور معمول، افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی، در پی حضور در رویدادها و موقعیت های اجتماعی، علائم فیزیولوژیکی زیر را تجربه خواهند کرد:

  • مشکل در صحبت کردن و لرزش صدا
  • حالت تهوع و مشکلات گوارشی
  • لرزیدن و تعریق بدن
  • حس می کنند ذهنشان خالی شده است
  • بالا رفتن ضربان قلب
  • احساس سرگیجه

همچنین موارد زیر به عنوان علائم روانشناختی اختلال اضطراب اجتماعی به شمار می آيند:

  • نگرانی و ناراحتی شدیدی در حین تعاملات اجتماعی و پیش از آن
  • اجتناب از تعامل و حضور در رویدادها و محیط های اجتماعی
  • ترس از انجام کاری که موجب خجالت زدگی و شرم می شود
  • نگرانی از این موضوع که دیگران متوجه اضطراب فرد شوند
  • از دست دادن موقعیت های شغلی، تحصیلی و روابط مهم به دلیل اضطراب

فوبیای اجتماعی به چه علت بروز پیدا می کند؟

پژوهش های متعددی که پیرامون اختلال اضطراب اجتماعی و علل بروز آن انجام شده است، این نکته را مشخص می کند که این اختلال به واسطه تعامل عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی رخ می دهد. همچنین عدم تعادل برخی از انتقال دهنده های عصبی نظیر سروتونین، دوپامین و گلوتامات در این اختلال نقش دارند. علاوه بر این، عوامل زیر، احتمال بروز فوبیای اجتماعی را افزایش می دهند:

  • سو استفاده کلامی، جسمی، جنسی و عاطفی
  • ضعف ارتباطی و تعاملات غیر موثر با همسالان
  • سبک دلبستگی ناایمن

بروز اختلال در زنان و مردان

به شکل کلی، اختلال اضطراب اجتماعی بیشتر در زنان شیوع پیدا می کند. بدین ترتیب، می توان گفت که زنان تقریبا دو برابر مردان به این اختلال مبتلا خواهند شد. این موضوع می تواند از عوامل متعددی نظیر نقش های جنسیتی و تفاوت های فرهنگی ناشی شود. این اختلال به واسطه علائم یکسانی در هر دو جنس ظاهر می شود. لازم به ذکر است که این اختلال در عمده موارد، از کودکی و نوجوانی آغاز می شود. با این حال ممکن است تا در موارد نادر، این اختلال در بزرگسالی شروع شود.

درمان اختلال اضطراب اجتماعی

برای درمان اختلال فوبیای اجتماعی، می توان از روش های زیر استفاده نمود:

دارو درمانی

در عمده موارد، روانپزشکان برای درمان اضطراب اجتماعی، از داروهای زیر استفاده می کنند:

  • مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین(مانند پاروکستین و سرترالین)
  • مهارکننده های بازجذب انتخابی سروتونین و نوراپی نفرین(مانند ونلافاکسین)
  • دارو های ضد اضطراب(مانند بنزودیازپین ها)

البته توجه داشته باشید که دارو درمانی با صلاحدید روانپزشک و با توجه به وضعیت بیمار انجام می پذیرد.

روان درمانی

متدهای مختلف روان درمانی نظیر درمان شناختی رفتاری، رفتار درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، این امکان را فراهم می کند که بیمار به شکل موثرتر اضطراب خود را مدیریت کند. بدین ترتیب افت عملکرد فرد برطرف شده و می تواند در تعاملات و رویداد های اجتماعی به شکل موثرتر حضور پیدا کند.

 

24 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

معرفی و بررسی سندرم پیش از قاعدگی

برخی از زنان پیش از رسیدن به محدوده زمانی عادت ماهانه، علائم مختلفی را تجربه می کنند که عمدتا در زمان قاعدگی بروز  پیدا می کند. این علائم به عنوان سندرم پیش از قاعدگی شناخته شده و شامل نشانه های فیزیکی، احساسی، خلقی یا ترکیب این هاست. معمولا زندگی زنانی که با این اختلال خلقی درگیر می شوند، مختل شده و کیفیت آن، به طرز چشمگیری افت پیدا می کند. در ادامه سندرم پیش از قاعدگی را مورد بررسی قرار داده و مطالبی را پیرامون درمان آن مطرح می کنیم.

 

نشانه ها و علائم سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی می تواند به واسطه علائم مختلف جسمانی، خلقی، هیجانی و رفتاری بروز پیدا کند. معمولا این اختلال یک الی دو هفته پیش از عادت ماهانه ظاهر می شود. در اغلب اوقات، فرد نشانه های جسمانی مشابه موارد زیر را تجربه می کند:

 

  • سردرد
  • کمر درد و دل درد
  • احساس درد در سینه
  • گرفتگی عضلات و کوفتگی بدن
  • حساسیت زیاد نسبت به نور یا سر و صدا
  • مشکلات گوارشی نظیر نفخ، یبوست و اسهال

همچنین خلق فرد با تغییرات منفی همراه شده و مشکلاتی رفتاری و هیجانی زیر بروز پیدا می کنند:

  • کاهش میل جنسی
  • احساس غم، ناامیدی و بی انگیزگی
  • اضطراب، افسردگی و تحریک پذیری
  • تغییر در اشتها(پرخوری یا کم خوری)
  • بروز مشکل در تمرکز و یادآوری اطلاعات
  • پرخاشگری و عصبانیت نامتناسب با موقعیت
  • تغییرات شدید خلق و خو و رفتار های تکانشی
  • تغییر در ساعت و کیفیت خواب( پرخوابی یا کم خوابی)

سندرم پیش از قاعدگی به عنوان یکی از اختلالات خلقی شناخته می شود که مختص زنان بوده و در ۳ الی ۸ درصد زنان شیوع پیدا کرده است. بروز این اختلال موجب می شود که فرد به حدی با عواطف و هیجانات منفی درگیر شود، که ترجیح دهد از جمع فاصله گرفته و در جمع خانواده و دوستان حضور نداشته باشد.

 

این اختلال به چه علت بروز پیدا می کند؟

به طور کلی، علت دقیق بروز سندرم پیش از قاعدگی شناسایی نشده است. اما قطعا این علائم با تغییرات هورمونی مربوط به چرخه قاعدگی ارتباط دارند. زیرا در زمان پریود، هورمون های استروژن و پروژسترون – که به عنوان هورمون های جنسی شناخته می شوند – کاهش پیدا می کند. سپس با عبور از محدوده زمانی عادت ماهانه، سطح این هورمون ها مجددا افزایش می یابد. این تغییرات می تواند به بروز سندرم پیش از قاعدگی منجر شده و در نهایت مشکلات خلقی و جسمی را برای فرد ایجاد نماید.

 

درمان سندرم پیش از قاعدگی

عمدتا سندرم پیش از قاعدگی تا زمان بروز یائسگی، با فرد همراه خواهد بود و نمی توان درمان قطعی برای آن در نظر گرفت. اما شیوه های مختلفی وجود دارند که به فرد کمک می کند تا علائم را کنترل کرده و از افت عملکرد و کیفیت زندگی جلوگیری نماید. موارد زیر جزو شیوه های موثر برای کنترل این اختلال شناخته می شوند:

دارو درمانی

روانپزشکان برای کنترل علائمی نظیر افسردگی، دارو درمانی را به بیمار پیشنهاد می دهند. مصرف داروهای ضد افسردگی یا تثبیت کننده خلق می تواند علائم بیمار را کاهش دهد. همچنین در مواردی که فرد درد زیادی را متحمل می شود، می توان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی استفاده نمود. علاوه بر این، مصرف ویتامین های ضروری و مواد معدنی نظیر کلسیم و آهن به برخی از بیماران کمک کرده تا علائم کمتری را تجربه کنند.

در نهایت، علاوه بر دارو درمانی، برخورداری از یک سبک زندگی درست و توجه به تغذیه و خواب کافی، کمک می کند تا فرد در زمان بروز سندرم پیش از قاعدگی، شرایط متعادل تری را تجربه نماید.

4 اسفند 1401 توسط منصور آگاهی 0 دیدگاه

بررسی اختلال استرس پس از سانحه و اختلالات مرتبط با آن

اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) را می توان به عنوان یک وضعیت اضطرابی شدید در نظر گرفت که به علت قرار گرفتن در معرض یک حادثه یا اتفاق ناگوار بروز پیدا می کند. در اصل، افرادی که به اختلال PTSD مبتلا می شوند، با خاطرات، اضطراب و ترسی که از حادثه در وجودشان باقی مانده است ،دست و پنجه نرم می کنند.