تیک tic
تیک ها حرکات و یا صداهای سریع و گذرایی هستند که در پاسخ به یک میل غیر قابل مقاومت بروز می کنند. هر چند تیک ها اغلب سریع هستند اما ممکن است الگوهای پیچیده حرکات و یا آواگری های طولانی باشند. تیک ها در کودکان به مراتب شایع تر از بزرگسالان هستند.
تیک ها ممکن است گذرا، مزمن با سیر تشدید و فروکش همراه باشند. تیک معمولا در سن 5 الی 6 سالگی شروع شده و شدت آن معمولا بین 10 تا 12 سالگی به حداکثر خود می رسد. تا 3/2 کودکان مبتلا به تیک تا سن نوجوانی یا اوایل بزرگسالی به میزان زیادی، بهبود یافته و یا تیک هایشان فروکش می کنند. اختلالات تیک بر اساس نوع علایم تیک، فرکانس و الگوی ظهور آنها در طول زمان تقسیم بندی می شوند. تیک ها به دو دسته صوتی و حرکتی و هر کدام از آنها نیز به دو دسته پیچیده و ساده تقسیم بندی می شوند. تیک های صوتی ساده شایع عبارتند از: سرفه کردن، صاف کردن گلو، و یا بالا کشیدن بینی. همچنین از تیک های صوتی پیچیده می توان تکرار کلمات، استفاده از کلمات زشت، تکرار کلمات خود و یا تکرار واژه های دیگران را نام برد.تیک های حرکتی ساده از انقباضات سریع و تکراری گروه های عضلانی دارای عمل مشابه و اغلب در عضلات سر و گردن ایجاد می شود مانند چشمک زدن، حرکت ناگهانی گردن، بالا انداختن شانه و یا شکلک دراوردن.
تیک های حرکتی پیچیده شایع عبارتند از لمس کردن اشیا، بوییدن، تقلید رفتار دیگران، انجام حرکات زشت، و یا جهیدن.تیک ها به صورت غیر ارادی می باشند هرچند که می توان آنها را برای مدتی سرکوب نمود. تیک ها ممکن است در خواب و حالات آرام سازی و یا انجام فعالیت، کاهش یابند. شدیدترین تیک اختلال توره نام دارد که شامل تیک های حرکتی متعدد و یک و یا تعداد بیشتری تیک صوتی می باشد که زمانی در طول دوره بیماری مثبت بوده اند و لزوما به صورت همزمان نمی باشند و این اختلال در پسرها 2 تا 4 برابر شایعتر از دختران می باشد. افراد مبتلا به اختلال توره تا 50 درصد آنها به اختلال بیش فعالی/کم توجهی و تا 40 درصد مبتلا به وسواس می باشند.